Czy kobieta to deser? Czy ciało to przedmiot? Czy zwyczajność można wyhaftować, a pragnienie polukrować? Na te pytania, ironicznie, czule i bez taryfy ulgowej odpowiadają trzy artystki, których twórczość spotyka się w jednej przestrzeni: Natalia LL, Karolina Konopka i Alicja Kozłowska. W swoich pracach, pełnych refleksji nad kobiecością, konsumpcją i społecznością, traktują ciało, jedzenie i przedmiot nie tylko jako temat, ale również jako narzędzia opowieści.

Karolina Konopka tworzy słodko-gorzki świat, balansujący na granicy przyjemności i niepokoju, ujawniając ukryte społeczne mechanizmy, które kształtują nasze podejście do ciała, jedzenia i konsumpcji. Jej prace nie tylko cieszą oczy, ale także skłaniają do refleksji nad tym, jak rytuały związane z jedzeniem, obfitością i celebracją wpływają na naszą psychikę. Chociaż na pierwszy rzut oka jej twórczość – obejmująca malarstwo, rzeźbę, wideo i tekst – jest pełna kolorów, błyszcząca i apetyczna, to pod cukrową powierzchnią kryje się krytyka współczesnych rytuałów społecznych, takich jak świętowanie czy wspólne i samotne posiłki. Torty, które stają się centralnym punktem jej dzieł, nie są tylko estetycznymi obiektami, lecz symbolizują obfitość, rytuał, przymus i społeczne oczekiwania. Cukiernicze giganty, które tworzy, są połączeniem refleksji nad kulturą masową, tradycjami i współczesnymi oczekiwaniami, które towarzyszą nam przez całe życie. Konopka bada, jak codzienne akty jedzenia, choć pozornie banalne, pełne są ukrytych znaczeń i emocji.

Kolejną artystką, która prezentuje swoje prace na wystawie jest Alicja Kozłowska. W projekcie Embroidered Ordinariness przekształca codzienne przedmioty – paczki chipsów, puszki coli czy owoce – w haftowane rzeźby, łącząc tradycyjne rzemiosło z pop-artową estetyką. Jej prace, na pierwszy rzut oka przypominające taśmowo produkowane artykuły, po głębszym przyjrzeniu ujawniają swoją wyjątkowość. Artystka, używając filcu, tkanin i innych materiałów, nadaje tym przedmiotom nowy status, zmieniając je w dzieła sztuki, które prowokują do refleksji nad konsumpcjonizmem, nadprodukcją i społeczną rolą rzeczy w naszym życiu.

Kozłowska w swoich działaniach łączy sztukę z performansami w przestrzeni publicznej. Poprzez akcje w sklepach spożywczych, gdzie „porzuca” swoje prace wśród innych produktów, zmusza widza do zatrzymania się i przemyślenia automatycznych, konsumpcyjnych rytuałów. Tak jak Andy Warhol, artystka wyciąga na piedestał masowe przedmioty, ale robi to w sposób bardziej osobisty i niepokojący, wprowadzając do swoich prac elementy ironii i krytyki wobec współczesnego społeczeństwa.

Wystawa Apetyty nie mogłaby się obejść bez odniesienia do pracy Sztuka konsumpcyjna Natalii LL, która łączy erotyzm i konsumpcję, tworząc bezkompromisową refleksję nad ciałem, pożądaniem i społecznymi mechanizmami kształtującymi nasze pragnienia. W jednym z najważniejszych dzieł lat 70. XX w. na wideo modelka w erotyczny sposób spożywa banana, pokazując jedzenie jako akt intymny, który staje się równie pożądany jak akt seksualny.

W kontekście wystawy Apetyty praca Natalii LL wpisuje się w tematykę ciała i pragnienia, które przewijają się także w twórczości Karoliny Konopki i Alicji Kozłowskiej. Jej film otwiera przestrzeń dla niejednoznacznych interpretacji, w których konsumpcja staje się medium do refleksji nad rolami płciowymi, oczekiwaniami społecznymi i indywidualnymi pragnieniami, które wciąż są silnie zakorzenione w kulturze konsumpcyjnej.

To wystawa o przyjemności i przesycie. O gestach, które powtarzamy codziennie – jedzeniu, kupowaniu, patrzeniu – i o tym, jak wiele znaczeń można w nich ukryć. Z jednej strony jest tu miejsce na śmiech, krytykę i zabawę formą, z drugiej – na refleksję o granicach przyjemności i pragnienia. W Apetytach nic nie jest takie, jak się wydaje. Znane gesty, jak jedzenie, kupowanie, patrzenie, stają się momentami niepokojącymi, ironicznie zniekształconymi, prowokując do zmiany perspektywy. Prace Konopki, Kozłowskiej i Natalii LL, choć tak różne, łączy wspólne poszukiwanie granic między przyjemnością a przymusem, wolnością a opresją, zmysłowością a codziennością.

kuratorka wystawy – Karolina Rybka

Natalia LL (ur. w 1937 r. w Żywcu, zm. w 2022 r. we Wrocławiu) to wybitna artystka interdyscyplinarna, kluczowa postać polskiej neoawangardy, której twórczość zaliczana jest do nurtów konceptualizmu, body artu i foto artu. W 1963 roku ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod kierunkiem profesora Stanisława Dawskiego, a rok później dołączyła do Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1970–1981, wraz z Andrzejem Lachowiczem, Zbigniewem Dłubakiem i Antonim Dzieduszyckim, współtworzyła galerię PERMAFO, której działalność wystawiennicza i wydawnicza znacząco przyczyniła się do rozwoju awangardy w Polsce. Angażowała się również w organizację Międzynarodowego Triennale Rysunku jako komisarz i wiceprzewodnicząca. Od 1975 roku aktywnie włączyła się w międzynarodowy ruch sztuki feministycznej, co zaowocowało udziałem w licznych sympozjach i wystawach, a w 1977 roku otrzymała prestiżowe stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. W latach 2004–2013 dzieliła się swoim doświadczeniem jako starszy wykładowca w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Jej bogaty dorobek uhonorowano licznymi nagrodami, w tym Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007), Nagrodą im. Katarzyny Kobro (2013) oraz Rosa Schapire Art Prize (2018). W swojej praktyce artystycznej swobodnie posługiwała się malarstwem, rzeźbą, instalacją, fotografią, wideo, performansem i rysunkiem.

Karolina Konopka – absolwentka malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (2020). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2019). Zajmuje się działaniami z zakresu: wideo, malarstwa, rzeźby, instalacji. Interesuje ją sztuka cukiernicza, garmażeryjna, zagadnienie kultury masowej, konsumpcjonizm, jedzenie wyrzucone, jak i to na talerzu, obrzędy, tradycje i rytuały zakorzenione w polskiej kulturze. Przeszukuje Internet, lumpeksy, śmietniki i kataloguje znalezione tam rzeczy. Autorka wystaw indywidualnych, m.in. Do ostatniej łzy (Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała, 2025), Gyburstag (CSW Kronika, Bytom, 2022), Czekoladopodobne i tłusta masa (Eskaem, Gdańsk, 2022), Tortologia (BWA Katowice, 2020), Niższy biszkopt (Galeria Dobro, Olsztyn, 2020). Uczestniczka wystaw zbiorowych, festiwali i projektów, m.in. Opowiem wam o sobie/o nas (Muzeum Narodowe w Gdańsku, 2025), Jedzenie w sztuce (MOCAK, Kraków, 2024), Refugees Welcome (MSN, Warszawa, 2023), Niepokój przychodzi o zmierzchu (Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2022).

Alicja Kozłowska – artystka i projektantka z Polski, znana z innowacyjnego podejścia do sztuki tekstylnej i haftu. Jej twórczość łączy tradycyjne rzemiosło z nowoczesnym językiem sztuki. Wykształcenie artystyczne zdobywała w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Gersona w Warszawie, gdzie uzyskała dyplom z projektowania graficznego, oraz w School of Form Uniwersytetu SWPS na kierunku wzornictwo. Solidne przygotowanie teoretyczne i praktyczne stało się fundamentem jej unikalnego stylu, który swobodnie balansuje między tradycją a współczesnością. Prace Alicji prezentowane były w prestiżowych galeriach i muzeach na całym świecie, m.in. w The LAM Museum (Lisse, Holandia), Danubiana Meulensteen Art Museum (Bratysława, Słowacja), MOCAK (Kraków, Polska), Gallery1988 (Los Angeles, USA), Unit London (Londyn, Anglia) oraz Palazzo Velli Expo (Valtopina, Włochy). W 2021 roku jej dorobek został uhonorowany prestiżową nagrodą w międzynarodowym konkursie Hand & Lock Prize for Embroidery, a rok później otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia artystyczne. W 2024 roku została wybrana do reprezentowania Polski w prestiżowym programie Homo Faber Fellowship organizowanym przez Michelangelo Foundation. Jej twórczość była szeroko opisywana w międzynarodowych mediach, w tym w Designboom, Colossal, Textileartist, Elle Decoration i wielu innych. Jej pasją jest szeroko rozumiana sztuka tekstylna i rękodzieło. Czerpiąc inspiracje z codzienności, dąży do redefinicji i wyniesienia sztuki tekstylnej i haftu na nowy poziom, przekształcając tradycyjne techniki w nowoczesne, pełne znaczeń dzieła, które skłaniają do refleksji i otwierają przestrzeń do dialogu.

Początek: 04.12.2025, godz. 18.00
ul. Gdańska 20
Koniec 15.02.2025