Wykład z cyklu Bydgoskiej Akademii Sztuki
Zaproponowany przeze mnie temat wykładu, jego problematyka mają dla mnie wymiar osobistych refleksji z pracy twórczej. Są również powiązane ze zdobytymi doświadczeniami z pracy dydaktycznej ze studentami oraz opierają się o wiedzę książkową, muzealną, wizualną z dziedziny sztuk plastycznych z dyscyplin zarówno sztuk pięknych, jak i sztuk projektowych.
W mojej twórczości wszystko zaczęło się od nierównomiernych powierzchni tkackich, przenikających się materii, w których odkryłam niekończące się możliwości budowania moich obrazów. Następnym krokiem było przenoszenie własnego malarstwa i rysunków w postaci druków cyfrowych oraz unikatowej tkaniny w ubiór. Inspirujące okazały sie dla mnie własne modyfikacje tkanin, (cięcia laserem, przeszycia, tkactwo, hafty), modelowanie konstrukcyjne, dekonstrukcje oraz wykorzystywanie i wzajemne zestawianie tekstyliów o rozmaitych fakturach, grubościach, deseniach, barwach czasem pochodzących z recyklingu, bądź z próbników. Ważne jest dla mnie przenikanie się poszczególnych dyscyplin sztuki, pod warunkiem zachowania szacunku do wybranej zasady plastycznej.
W swojej prezentacji staram się opowiedzieć o różnych aspektach ubioru, sytuując go w bardzo szerokim kontekście różnych kontrastów. Chcę opowiedzieć o jego podstawowym, użytkowym, utylitarnym charakterze, o różnych funkcjach, które pełni w naszym życiu tj. ochrona, dekoracyjność, informacja, przynależność społeczno – ekonomiczna, manifestacje. Poruszam pozytywne i negatywne aspekty globalizacji przemysłu mody na świecie, temat nowych technologii, zanieczyszczenia środowiska czy etykę projektowania i produkcji. Ważne jest również zobaczenie ubioru jako dzieła sztuki nie tylko tej muzealnej ale również funkcjonującej na wybiegach podczas pokazów mody. Dlaczego słynne domy mody prezentują nie tylko wygodne i funkcjonalne kolekcje ale także ubiory bliższe ruchomym rzeźbom, obiektom? Być może to pytanie ma taki sam ciężar jak wtedy gdy zastanawiamy się dlaczego artyści malują nie tylko czytelną dla wszystkich naturę ale również abstrakcje.
/Hanna Wojdała – Markowska/
Hanna Wojdała – Markowska – urodziła się w 1964 r. w Radomiu. W latach 1984 – 1990 studiowała na Wydziale Włókienniczym w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. W 1990 r. otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Gobelinu i Dywanu prof. Antoniego Starczewskiego oraz w Pracowni Malarstwa prof. Wiesława Garbolińskiego. W 1998 r. uzyskała doktorat z Wzornictwa na Wydziale Tkaniny i Ubioru Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W 2007 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1995 r. Pracuje na Wydziale Sztuki oraz od 2016 r. na Wydziale Materiałoznawstwa, Technologii Wzornictwa Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu. Od 2007 r. na stanowisku prof. nadzw. UTH. Od 2009 r. do 2016 r. kierowała Katedrą Struktur Przestrzennych i Teorii Sztuki, a od 2017 r. kieruje Katedrą Wzornictwa. Od 1991 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków – Okręg Warszawski. Uprawia twórczość w zakresie: malarstwa, tkaniny unikatowej, autorskiego ubioru.Wzięła udział w ponad 200 wystawach międzynarodowych, ogólnopolskich, środowiskowych. Zorganizowała 30 wystaw indywidualnych oraz kilka pokazów autorskich kolekcji ubioru, w tym na największych Targach Mody w Saksonii MODA-VISION, Magdeburg, Niemcy, 2014 r.
22.01.2020, godz. 18.00
ul. Gdańska 20