Istotne znaczenie w konstruowaniu obrazów Doroty Jajko-Sankowskiej ma linia. Czyste, dopełniające się kontrastowo barwy powiązane zostają gęstwiną linii o zdecydowanych barwach.
Linia wiedziona swobodnym ruchem ręki sprawia wrażenie automatycznego, bezpośredniego zapisu, nie opisuje tu formy, ale sama staje się formą.
Dorota Jajko-Sankowska ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom w zakresie grafiki uzyskała z wyróżnieniem w 1993 roku w pracowni prof. B. Przybylińskiego, aneks malarski w pracowni prof. W. Sadleya. Była Prezesem Zarządu Okręgu ZPAP w Olsztynie. Do roku 2004 pracowała jako adiunkt w Katedrze Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, a obecnie w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Prowadzi wspólnie z mężem Jarosławem Sankowskim zajęcia plastyczne „terapia przez sztukę” z grupą dzieci niepełnosprawnych w oparciu o program autorski. Dorota Jajko-Sankowska zajmuje się malarstwem, rysunkiem i projektowaniem witrażu. Miała 10 wystaw indywidualnych, brała udział w kilkunastu wystawach zbiorowych. Budując swe obrazy artystka odwołuje się bezpośrednio do układów natury. Obraz staje się ekranem wypełnionym płaskimi pasami nieba, ziemi, widoczna staje się linia horyzontu. Podświadomie artystka dąży do iluzji przestrzeni, do opisywania światłem elementów form kojarzących się z tematem.

Wystawa: 2005.01.19 – 2005.02.20