Barbara Tomacka-Siara. Przestrzeń zwielokrotniona. Porcelana. Andrzej Maciej Łubowski. Malarstwo otwarte

Od 1 czerwca 2006 w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy czynne były wystawy: Barbara Tomacka-Siara. Przestrzeń zwielokrotniona. Porcelana i Andrzej Maciej Łubowski. Malarstwo otwarte.
Andrzej Maciej Łubowski. Malarstwo otwarte
Andrzej Maciej Łubowski (ur. 1946) początkowo uprawiał malarstwo w konwencji sztuki informel. W drugiej połowie lat 70. ubiegłego stulecia jego domeną stało się malarstwo figuratywne, stał się głównym reprezentantem fotorealizmu w sztuce polskiej. Malował obrazy przedstawiające własną postać przemierzającą puste, nieprzyjazne przestrzenie wielkomiejskich zaułków, rozjazdów, placów budów. W latach 80. tworzył – wykorzystując fotografię – monumentalne, symboliczne obrazy zainscenizowanych, często nierealnych zdarzeń. Zaskakujące ujęcia perspektywistyczne i chłodna paleta barw podkreślały egzystencjonalne napięcie tych kompozycji. Kolejny etap jego twórczości wyróżnia potrzeba odwołania się artysty do języka mitów i rytualnych gestów (cykle W STRONę ŚWIATŁA, TWARZĄ W TWARZ). Lata 90. to okres realizacji instalacji malarskich (cykl DEKOMPOZYCJE), budowanych z powiększonych wizerunków twarzy, pociętych na pionowe pasy oraz betonowych kostek. Od końca 1999 roku powstają cykle obrazów-obiektów, zatytułowanych ZŁAMANY OBRAZ i OBIEKTY PODWÓJNE, malowanych w różnych odcieniach czerwieni i pomarańczu, w których nastąpiło przemieszanie przestrzeni realnej i iluzyjnej, przedstawiających fragmenty twarzy, głów, rąk.
Andrzej Maciej Łubowski studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, dyplom w pracowni prof. Stefana Gierowskiego (1971). Po studiach powrócił do rodzinnego Poznania. Profesor Wyższej Szkoły Sztuki Stosowanej Schola Posnaniensis, obecnie jest jej prorektorem. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, miał ponad 30 wystaw indywidualnych. Jego prace znajdują się w wielu muzeach oraz w zbiorach prywatnych. Laureat m.in. II nagrody 5. OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU MALARSKIEGO IM. JANA SPYCHALSKIEGO (1977), nagrody na wystawie im. Waldemara Cwenarskiego (1980).
Wystawa w Galerii BWA w Bydgoszczy będzie miała charakter retrospektywny.

Barbara Tomacka-Siara. Przestrzeń zwielokrotniona. Porcelana
Barbara Tomacka – Siara ukończyła studia na Wydziale Ceramiki i Szkła wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w roku 1980, dyplomem uzyskanym w pracowni Ireny Lipskiej-Zworskiej. Jej prcą dyplomowa był „serwis do wszystkiego” o prostych formach, wywodzących się z walców i kul. Formy te wykonane były z białej porcelany i dekorowane abstrakcyjnymi, monochromatycznymi kalkami, odbijanymi z własnoręcznie wykonanych linorytów. Tu artystka wykorzystała umiejętności nabyte w wcześniej na Wydziale Grafiki bydgoskiego Liceum Sztuk Plastycznych, którego jest absolwentką.
Uciekając od tradycyjnej metody kształtowania w ceramice, swoje poszukiwania artystka oparła na ręcznym formowaniu. Kształt obiektów wynika ze składania i zwijania dużych płaszczyzn porcelany, opartych na elementarnych figurach geometrycznych. W pracach wykorzystuje także efekt przeświecania porcelany. Obiekty rzeźbiarskie z użyciem światła są kompozycjami wieloelementowymi, uzupełnione drewnem, mosiądzem, miedzią lub aluminium. Światło wzmaga przestrzenność kompozycji malarskich, wydobywa warstwy nałożonych angob „zatopionych” w płacie porcelany. Na wystawie w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy pokazane zostaną jej prace monochromatyczne.

Wystawa: 2006.06.01 – 2006.07.30