60 lat (a może 86) optymizmu to Stanisław Lejkowski jego życie i jego praca artystyczna. Tak można sądzić, ponadto sam stworzył podtytuł swojej wystawy. Jest człowiekiem pełnym radości życia, siły, humoru. Ma wyobraźnię, pomysły i całym sobą angażuje się w realizację swoich zamierzeń. Zawsze miał liczne zamówienia stworzył wiele wnętrz kawiarnianych, restauracyjnych, projektował kina itp. Jego dziełem było wnętrze Teatru Kameralnego w Bydgoszczy (dziś nie funkcjonującego). Projektował wielkie malowidła ścienne i małe znaki graficzne. Malował na plenerach, a ze swoich podróży po świecie przywoził serie rysunków. Trudno powiedzieć czego Lejkowski nie potrafi wykonać. Nawet monumentalny pomnik. A wszystko robi precyzyjnie wykorzystując swoje, naprawdę znakomite, zdolności manualne miałam przyjemność obserwować go przy montażu instalacji na wystawę Ulice. Kiedy przestał aranżować wnętrza, przechodząc na „emeryturę”, zaczął tworzyć realizacje przestrzenne małą, galeryjną architekturę: Klonowanie I i II, Piramida. Korzenie narodowej tożsamości, Apokalipsa inaczej. To jego przemyślenia nad życiem, uwarunkowaniami natury społecznej, politycznej, kulturowej, z najczęściej zastosowaną formą lustra tworzącego iluzję przestrzeni, a jednocześnie odbijającego twarz odbiorcy tegoż dzieła.
W przestrzeni Znak czasu oczywiście pojawią się lustra. Nie mam jednoznacznego obrazu tej realizacji, bo ona swój wymiar uzyska za kilka tygodni. Opowieści i rysunki autora tylko sugerują zagospodarowanie galerii. Znak czasu to telefon komórkowy, który rządzi obecnie niemalże każdym człowiekiem. Stanisław Lejkowski uformował z masy papierowej sześćdziesiąt (znamienna liczba dla niego w tym roku) dłoni z przedramieniem, naturalnej wielkości. W każdej dłoni telefon o wymiarach 15 x 9 cm. Potem podwoił swoje formy z papier mâché, ale nie wiem jaka ilość pojawi się na wystawie. Na monitorach komórek obrazy z życia Stanisława Lejkowskiego: najważniejsze fotografie Wspomnień z młodości nigdy dość…, ponadto rysunki z podróży, ekslibrisy, obrazy, grafiki, wizerunki Chełmna i Bydgoszczy, czyli dzieła tworzone z potrzeby serca, a nie na zamówienie (projekty z zakresu wnętrzarstwa zostały wykluczone).
Znak czasu to w pewnym sensie rozmowa Stanisława Lejkowskiego ze Stanisławem Lejkowskim, a do swoich rozmów z przeszłością artysta wykorzystał najważniejsze dla większości współczesnych ludzi urządzenie, dla wielu jedyne źródło wiadomości. Widz będzie osaczony natłokiem informacji i formą plastyczną ręki z telefonem wielokroć powieloną w otaczających galerię lustrach. Osoba, która przypadkowo rozpocznie swoją rozmowę telefoniczną, zobaczy zmultiplikowaną własną postać z komórką w dłoni ten widok będzie dopełnieniem wystawy, a zamierzenie twórcze Stanisława Lejkowskiego zostanie spełnione.
Elżbieta Kantorek
29 lipca 2015
Stanisław Lejkowski ur. 1929 r. w Chełmnie nad Wisłą, gdzie ukończył Szkołę Podstawową Nr 1 i Gimnazjum Ogólnokształcące. Absolwent Państwowego Liceum Technik Plastycznych w Bydgoszczy. W latach 1950-1955 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu: Grafika (prof. Jerzy Hoppen, prof. Edward Kuczyński), Sekcja Zabytkoznawstwa i Konserwacji Architektury i Rzeźby (prof. Jerzy Remer), Sekcja Artystyczno-Dydaktyczna, Architektura Wnętrz (prof. Stefan Narębski), Kompozycja Brył i Płaszczyzn (prof. Józef Kozłowski), Witrażownictwo (Edward Kwiatkowski), Rysunek i Anatomia (prof. A. Dargiewicz). Autor licznych realizacji z zakresu architektury wnętrz obiektów użyteczności publicznej: teatry, restauracje, kina, kawiarnie, domy kultury, wnętrza biurowe oraz stoiska wystawiennicze. Projektant lub współprojektant pomników w Bydgoszczy, Chełmnie, Rudzkim Moście pod Tucholą. Projektant mebli, sgraffita, mozaik ceramicznych, malowideł ściennych itp. Autor plakatów, malowideł reklamowych, znaków firmowych. Do chwili obecnej zajmuje się grafiką użytkowa, grafiką warsztatową, rysunkiem, malarstwem. Twórca realizacji przestrzennych, uhonorowanych nagrodą publiczności, prezentowanych w Galerii BWA w Bydgoszczy w kolejnych odsłonach Biennale Plastyki Bydgoskiej: Klonowanie I i II (1998), Piramida. Korzenie narodowej tożsamości (2000), Apokalipsa inaczej (2002). Pomysłodawca, twórca i aranżer swojej retrospektywnej wystawy, scenograficznej w charakterze, Wszystko ma swój czas, zrealizowanej w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy (2007) i w Muzeum Ziemi Chełmińskiej w Chełmnie (2009).
Wystawa z okazji 60-lecia twórczości artystycznej.
otwarcie wystawy 04.09.2015, godz. 18.00
wystawa czynna do 03.10.2015
